Historia

Zamek rycerski i siedziba administracji państwowej i kościelnej

W roku 1185 jako pierwsi właściciele zamku na skale wspomniani są rycerze z Nuzzin. Jak wyglądał wtedy zamek, niestety nie wiadomo. W roku 1315 zamek przejęli biskupi miśnieńscy, którzy w 1436 roku sprzedali go klasztorowi Altzella. Aż do rozwiązania klasztoru w roku 1540 zamek pełnił rolę miejsca odosobnienia dla opata.

Książęcy obóz myśliwski i podróżny oraz siedziba administracji

Po wprowadzeniu reformacji dawne dobra klasztorne przeszły na własność Nossen, którego siedzibą administracyjną ustanowiono zamek Nossen. Materiał budowlany uzyskany z rozpoczętej w roku 1554 rozbiórki klasztoru książę August kazał wykorzystać do przebudowy istniejącego zamku w reprezentacyjny zamek renesansowy. Z tego okresu pochodzi część zachodnia obiektu z trzema okrągłymi wieżami, przypominającymi te z zamku Moritzburg oraz wielką salą, której wydzielone pomieszczenia wykorzystywane są podczas imprez i wydarzeń. Swój dzisiejszy wygląd zamek uzyskał pod koniec XVII wieku.

Administracja i sądownictwo

W roku 1630 utworzono w zamku Nossen siedzibę kierownika administracji i do XIX wieku zamek służył przede wszystkim administracji publicznej. W jego pomieszczeniach znajdowały się urząd finansowy oraz urząd sprawiedliwości z sądem i celami więziennymi. Począwszy od wieku XIX »słabła troska« o utrzymanie miejsca, w którym z czasem utworzono kolejno filię zakładu karnego z Waldheim, miejskie muzeum krajoznawcze oraz mieszkania.

Śladami saksońskich rodów szlacheckich

Pomieszczenia w skrzydle zachodnim koncentrują się na ważnym okresie historii tego regionu.

W roku 1945 urząd został rozwiązany. Muzeum krajoznawcze przejęło z czasem dalsze pomieszczenia w skrzydle zachodnim. W roku 1993 zamek przeszedł na własność Saksonii, która połączyła go z klasztorem Altzella we wspólną jednostkę administracyjną. Od 1996 roku wystawy stałe i czasowe prezentują pełną zwrotów historię tego miejsca i przypominają o prawie zapomnianej saksońskiej arystokracji.